Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Torquatus, is qui consul cum Cn. Res enim concurrent contrariae. Duo Reges: constructio interrete. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.

Ille incendat?: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Quid vero?: Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Bork: In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Efficiens dici potest.: Dat enim intervalla et relaxat.

Quocirca eodem modo sapiens erit affectus erga amicum, quo in se ipsum, quosque labores propter suam voluptatem susciperet, eosdem suscipiet propter amici voluptatem.

Nobis enim ista quaesita, a nobis descripta, notata,
praecepta sunt, omniumque rerum publicarum reetionis genera,
status, mutationes, leges etiam et instituta ac mores
civitatum perscripsimus.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Erit enim mecum, si tecum erit.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Non semper, inquam; Minime vero istorum quidem, inquit. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Qui est in parvis malis.

Bork

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Quae cum essent dicta, discessimus.
Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Minime vero istorum quidem, inquit.
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.